ਬਿਸਨਪਦ ॥ ਦੇਵਗੰਧਾਰੀ ॥

VISHNUPADA DEVGANDHARI

ਮਾਰੂ ਸਬਦੁ ਸੁਹਾਵਨ ਬਾਜੈ ॥

ਜੇ ਜੇ ਹੁਤੇ ਸੁਭਟ ਰਣਿ ਸੁੰਦਰ ਗਹਿ ਗਹਿ ਆਯੁਧ ਗਾਜੇ ॥

The deadly musical instruments were played in the wararena and all the fine warriors holding their weapons in their hands thundered

ਕਵਚ ਪਹਰਿ ਪਾਖਰ ਸੋ ਡਾਰੀ ਅਉਰੈ ਆਯੁਧ ਸਾਜੇ ॥

ਭਰੇ ਗੁਮਾਨ ਸੁਭਟ ਸਿੰਘਨ ਜ꠳ਯੋਂ ਆਹਵ ਭੂਮਿ ਬਿਰਾਜੇ ॥

Wearing their armours and striking all the warriors were fighting in the battlefield like lions filled with pride

ਗਹਿ ਗਹਿ ਚਲੇ ਗਦਾ ਗਾਜੀ ਸਬ ਸੁਭਟ ਅਯੋਧਨ ਕਾਜੇ ॥

ਆਹਵ ਭੂਮਿ ਸੂਰ ਅਸ ਸੋਭੇ ਨਿਰਖਿ ਇੰਦ੍ਰ ਦੁਤਿ ਲਾਜੇ ॥

Holding their maces, the fighters moved for fighting, these warriors looked splendid in the battlefield and even Indra on seeing them and their elegance was feeling shy

ਟੂਕ ਟੂਕ ਹੂਐ ਗਿਰੇ ਧਰਣਿ ਪਰ ਆਹਵ ਛੋਰਿ ਨ ਭਾਜੇ ॥

They were falling on the ground having been cut into bits, but they were not running away from the battlefield